لـَمس کـُن کـَلمـاتـــے را . . .

کـِہ بــَرایـَت مــے نویسَم

تا بــِخـوانــے و بفـَـهمـــے چقـَدر جـایـَت خالیست

تــا بــِدانـــے نبودَنَـت آزارم مـــے دَهـَد !

لَمس کـُن نوشتـِہ هــایـــے را

کـِہ لـَمس ناشُـدنیست و عــُریان

کــِہ اَز قـَـلبَم بـَر قـَلـَم و کـاغـَـذ مـــے چکـَد !

لـَمس کـُـن گونـِـہ هـایـَم را

کہ خیس اشک اَست و پـُـر شیار !

لـَمس کـُن لـَحظہ هایـَم را

تـُـویـــے کہ مــے دانــے مـَــن چــگونہ

عاشِــقـَـت هـَستــَم . .

لـَمس کـُن ایـن با تــُـو نـَبودَن هــا را

لـَمس کـُـن !

نوشته شده در پنج شنبه 92/7/18ساعت 2:21 صبح توسط zeinab khanoom نظرات ( ) |