سرتاپایم راخلاصه کنند می شوم "مشتی خاک"

 که ممکن بود "خشتی" باشد در دیوار یک خانه

یا "سنگی"در دامان یک کوه

یا قدری "سنگ ریزه " در انتهای یک اقیانوس

شاید "خاکی" از گلدان یا حتی "غباری " بر پنجره.

از این میان من  برگزیده شدم برای "نهایت"

برای "شرافت" برای "انسانیت".

اجازه یافتم  برای "نفس کشیدن"  "دیدن"  "شنیدن" "فهمیدن".

من "منتخب" گشته ام برای "رجعت" برای "سعادت"

من مشتی خاکم که اجازه  دارم :

به "انتخاب" به "تغییر" به "شوریدن" به "محبت" .

قدر بدانیم...... 

نوشته شده در یکشنبه 94/2/27ساعت 1:21 عصر توسط zeinab khanoom نظرات ( ) |