به نام آن که عشق را آفرید تا ما عاشق شویم

 

دوست داشتن همیشه در گفتن نیست! گاه در سکوت و گاه در نگاه غریبه.این درد مشترک من و توست که گاهی نمی توانیم در چشمان یکدیگر نگاه کنیم؟!

 

مهربانی را در نگاه منتظر کودکی دیدم که آبنباتش را در دریا انداخت تا شیرین شود!

تیغ تیز همه چیز رو دو تا میکنه قربان تیغ عشق برم که دو تا رو یکی می کنه!

عشق را به کسانی بدهید که لایق آن هستند نه تشنه ی آن زیرا تشنه روزی سیراب می شود.

 

روی دریچه قلبم نوشتم ورود ممنوع! عشق آمد و گفت: من بی سوادم!!!!!!!

                                   

 

نوشته شده در سه شنبه 87/5/15ساعت 1:48 عصر توسط zeinab khanoom نظرات ( ) |